นูร์บานู ซุลตัน (ตุรกีออตโตมัน: نور بانو سلطان, ตุรกี: Nurbanu Sultan; ป. ค.ศ. 1525[1] – 7 ธันวาคม ค.ศ. 1583) เป็นฮาเซกี ซุลตันแห่งจักรวรรดิออตโตมัน โดยเป็นพระมเหสีเอกของสุลต่านเซลิมที่ 2 (ครองราชย์ ค.ศ. 1566–1574) ภรรยาถูกกฎหมาย เช่นเดียวกันกับวาลีเด ซุลตันกับพระราชมารดาของสุลต่านมูรัดที่ 3 (ครองราชย์ ค.ศ. 1574–1583) พระองค์เป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญที่สุดในช่วงรัฐสุลต่านหญิง มีทฤษฎีที่ขัดแย้งกันบอกถึงพระองค์ว่ามีต้นกำเนิดเป็นชาวเวนิส, ชาวยิว[2] หรือชาวกรีก[3] และพระนามาภิไธยตอนเสด็จพระราชสมภพว่าเป็นทั้งเซซิเลีย เวเนียร์-บัฟโฟ (Cecilia Venier-Baffo),[4] ราเชล[5] หรือคาเล คาร์ตาโน (Kalē Kartanou)[6]